O misjiDuch Święty przemówił do mnie 27 lat temu, aby rozpocząć pracę wśród kobiet w zborach Kościoła Zielonoświątkowego w naszym kraju. Bóg chciał, by podobnie, jak to się dzieje na całym świecie, również i w Polsce kobiety mogły spotykać się i budować poprzez wspólne studiowanie Słowa Bożego, dzielenie się świadectwami i doświadczeniami, aby wstawiały się w modlitwie o rozwiązanie swoich problemów, oraz prowadziły bój wiary o duchowe ożywienie wśród polskich kobiet. W tym celu zaczęłam organizować ogólnopolskie 2- 3 dniowe konferencje, w których uczestniczyło przeciętnie 300-500 kobiet. Widocznym rezultatem tych konferencji stało się rozbudzenie duchowe kobiet, scalenie i zacieśnienie siostrzanych więzów. Kobiety przeżywały też uzdrowienie relacji małżeńskich i rodzinnych, uwolnienie z niebiblijnych przyzwyczajeń czy kompleksów. Były pobudzane do starania się o manifestację darów Ducha Świętego w ich życiu, wyzwalane do dzielenia się świadectwami zarówno we własnym gronie, jak i wobec kobiet żyjących wokół nas. Konferencje pobudziły też uczestniczki do rozpoczęcia pracy wśród kobiet w swoich zborach. Pomocą dla zainicjowania tej pracy były organizowane w zależności od potrzeb, całodzienne spotkania regionalne, z których korzystały kobiety ze zborów w danej okolicy. Na tych spotkaniach zaproszone siostry usługiwały wykładami o tematyce kobiecej. Obecnie w większości zborów ma miejsce praca wśród kobiet, realizowana poprzez regularne, comiesięczne, 2-3 godzinne spotkania odbywające się w stałym terminie. Podczas tych spotkań kobiety dzielą się świadectwami, problemami, mówią o swoich potrzebach. Daje im to możliwość lepszego poznania się i wspierania nawzajem w modlitwach. Niezależnie od tego, że kobiety w zborach spotykają się co miesiąc we własnym gronie, stale wzrastało zapotrzebowanie na spotkania całodzienne połączone z wykładami o tematyce interesującej kobiety. W zależności od zapotrzebowania na określoną tematykę na spotkanie zapraszana jest odpowiednia wykładowczyni. Od dziesięciu lat takie całodzienne spotkania w zborach z udziałem wykładowczyń odbywają się co miesiąc i dzięki temu w ciągu roku jesteśmy w stanie dotrzec do ponad 1500 kobiet, czyli do potrojonej liczby kobiet niż docierałyśmy kiedyś poprzez ogólnopolskie konferencje. Coraz bardziej rozwijająca się praca wśród kobiet pobudziła je do niesienia pomocy materialnej i duchowej: rozbitym rodzinom, sierotom, alkoholiczkom, nastolatkom z marginesu społecznego. W naszej służbie czynimy to, co czynią wierzące kobiety na całym świecie: przekazują wizję i zapalają inne kobiety do dzielenia się z kobietami żyjącymi wokół nas Dobrą Nowiną o Bogu i o tym, że On jedynie może pomóc. Poprzez wspomniane wyżej całodzienne spotkania widzimy szansę docierania do tych kręgów kobiet, które potrzebują pomocy- z radosną wieścią o zbawieniu, uwolnieniu i uzdrowieniu z różnych emocjonalnych zranień. Aby łatwiej docierać do kobiet wokół nas, Służba Kobiet działająca w Kościele Zielonoświątkowym w styczniu 1992 roku przekształciła się w Chrześcijańską Misję Kobiet. Naszą wizją jest dotarcie z miłą wonią ewangelii do wielu zagubionych i żyjących bez nadziei kobiet w naszym kraju. Temu celowi służy też stale rozszerzana przez nas działalność wydawnicza. Na pierwszym miejscu trzeba tu wymienić "Samarytankę" wydawaną od 1989 roku. Czytelniczki mogą w niej znaleźć świadectwa, praktyczne wskazówki, rozmyślania biblijne oraz artykuły poruszające różnorodną tematykę kobiecą. "Samarytanka" wywołuje coraz szerszy oddźwięk wśród kobiet w kraju, dociera także za granicę. Drugą z kolei naszą pozycją wydawniczą jest gazetka misyjna "Punkt Zwrotny" zawierająca świadectwa kobiet o uzdrowieniu fizycznym, uzdrowieniu małżeńskim, uwolnieniu z pustej religijności, z różnego rodzaju nałogów i nie moralnych postaw a także od fałszywych nauk i powiązań z okultyzmem. Wydałyśmy także rozmyślania biblijne i traktaty, aby pobudzić kobiety do systematycznego studiowania Słowa Bożego i wskazać rozwiązanie konkretnych nurtujących je problemów. Nasza literatura dociera nie tylko do kobiet w zborach, lecz także do ich przyjaciółek, krewnych czy sąsiadek przynosząc także i im błogosławieństwo. Aby praca wśród kobiet mogła przynosić efekty i stale się rozwijać, potrzebne są przywódczynie inicjujące i prowadzące tę pracę; liderki pracy wśród kobiet w zborach, pod autorytetem i przewodnictwem pastorów, uzgadniajace z nimi swoje działania. Dzięki temu praca kobiet odciąża częściowo pastorów w ich rozlicznych obowiązkach. Jako ludzie wierzący modlimy się o nasz kraj i wierzymy, że Bóg ześle potężne przebudzenie dla naszego społeczeństwa. W tym dziele Bóg będzie potrzebował również kobiet i wierzymy, że będziemy mogły stać się pomocą dla naszych braci. Chcemy, jak Samarytanka, przyprowadzać innych do Jezusa, przede wszystkim zaś kobiety. Zdajemy sobie sprawę, że następnym krokiem będzie to, że one przyjdą do zborów, gdzie poprzez nauczanie braci będą mogły wzrastać duchowo. « Powrót
|